Akademia z okazji Święta Niepodległości Polski

11 listopada 2012r.

W naszej szkole Święto Niepodległości zostało upamiętnione w przeddzień jego państwowych obchodów. W dniu 09 listopada 2012 r. w sali konferencyjnej odbyła się uroczysta akademia, składająca się z dwóch części.

W części pierwszej miała miejsce okolicznościowa audycja połączona z prezentacją i oprawą muzyczną.

Jej wykonawcami byli uczniowie: Paweł Olma
z klasy 4 Ta, Adrian Gawlas z klasy 3 Ta oraz z klasy 1 Tb – Inga Pietrzyk i Justyna Hałas, zaś autorem scenariusza - pani Małgorzata Nikiel.

W części drugiej odbył się pokaz filmu pt. „Niesłuszna śmierć” produkcji Amatorskiego Klubu Filmowego w Porębie. Reżyserem wymienionego przedsięwzięcia jest uczeń naszej szkoły
z klasy 4 Ta - Mateusz Michna. Napisał on również scenariusz do filmu, który powstał
w oparciu o autentyczne wydarzenia mające miejsce w czasie II wojny światowej, a którego tłumaczeniem na język niemiecki zajęły się nasze panie germanistki: Julita Stawarczyk oraz Patrycja Bojda.

Święto Niepodległości Polski obchodzimy co roku. Obecnie jest to już 94-ta Rocznica. Ale warto przypomnieć, że dzień 11 XI ustanowiono Świętem Niepodległości dopiero ustawą z 23 IV 1937 r., czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości i do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w 1937 i 1938 r. Od 1926 r. 11 XI był dniem wolnym od pracy w administracji rządowej i szkolnictwie na podstawie okólnika wydanego przez Prezesa Rady Ministrów, Józefa Piłsudskiego. Podczas II wojny światowej oraz po roku 1945 oficjalne lub jawne świętowanie było niemożliwe. Święto obchodzone 11 XI zostało przywrócone przez Sejm PRL-u IX kadencji ustawą z 15 II 1989 r., lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości. Dzień ten jest dniem wolnym od pracy, a główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza.

Państwo polskie zniknęło z map Europy i świata w roku 1795, kiedy to nastąpił trzeci rozbiór Polski. Pomimo, że państwa nie było, Polacy przez okres 123 lat bohatersko walczyli
o odzyskanie niepodległości. Przelewali krew w ogólnonarodowych powstaniach: kościuszkowskim, listopadowym, styczniowym, jak również w powstaniach lokalnych: krakowskim, wielkopolskim, trzech na Górnym Śląsku, warszawskim. Ale także próbowali pozyskać pomoc ze strony obcych rządów i narodów na emigracji, poprzez działania dyplomatyczne. Kiedy wybuchła I wojna światowa, jeden ze współpracowników Józefa Piłsudskiego, Michał Sokolnicki, zapisał: „Nikt na całym świecie Polski nie chce”. W chwili wybuchu wojny sprawę polską uważano w Europie za wewnętrzny problem zaborców: Rosji, która z Francją i Wielką Brytanią znalazła się w obozie ententy, oraz walczących z tym sojuszem państw centralnych – Niemiec i Austro-Węgier. Niezależnie od tego dowództwa wojujących ze sobą na ziemiach polskich armii państw zaborczych chciały zapewnić sobie przychylność Polaków. I walczyli Polacy przeciwko sobie w dwóch różnych obozach, po obu stronach frontów. A przecież cel ich był jeden: wolna i niepodległa Polska.
11 XI 1918 r. Polska odzyskała niepodległość. Przed II Rzeczpospolitą stanęły niezwykle trudne zadania: tworzenie rządu, nowego ustroju społeczno-politycznego, walka o granice, podźwignięcie polskiej gospodarki, rozwiązywanie problemów narodowościowych
i religijnych...

Niestety, rozwój wydarzeń politycznych spowodował, że w 1939 r. państwo polskie znowu znalazło się pod okupacją. Tym razem niemiecką i radziecką. 1 IX 1939 r. zaatakowały Polskę Niemcy, a 17 IX, przekreślając wszelkie umowy międzynarodowe, ZSRR. W czasie II wojny światowej Polacy jako jedyny naród na świecie walczyli od pierwszego do ostatniego dnia wojny. Oddziały polskie bijące się na wszystkich frontach wojny w Europie - na lądzie, morzu i w powietrzu – były czwartą co do liczebności armią walczącą z III Rzeszą Hitlera.
II wojna światowa zakończyła się w roku 1945, ale pełną niepodległość i suwerenność Polska odzyskała dopiero w 1989 r. Opór przeciw komunistycznemu totalitaryzmowi, został zwieńczony zwycięskimi strajkami z sierpnia 1980 r., powstaniem „Solidarności” i jej długoletnią walką.

MAŁGORZATA NIKIEL